पंचायतकालमा बत्ती निभ्यो भने धीरेन्द्रले मुर्ती चोर्नलाग्यो भनेर मानिसहरु खिल्ली उडाउँथे। अब 'तीस वर्षे कालरात्रि'को अन्त्य भएर देशमा ''उज्यालो रात्रि'' आइसक्यो। तर कुरामा मात्रै। त्यो 'कालरात्री'मा बेलुकि अध्यारो हुनलागेपछि बिजुली दिइनथ्यो, राति बत्ती निभाइन्थ्यो, विहान फेरी बत्ती दिइन्थ्यो, अनि दिउँसो निभाइन्थ्यो। भन्नुको अर्थ, मानिसलाई चाहिने बेलामा बत्ती दिइन्थ्यो, नचाहिने, अर्थात् कम चाहिने बेला दिउँसो र राति बत्ती निभाइन्थ्यो। यी भए कालरात्रिका कुरा।
नेपालमा ''उज्यालो रात्रि'' आएपछि बत्तीको के आबश्यकता? त्यसै उज्यालो छ, जताततै प्रजातन्त्रको उज्यालो। अनि बत्ती किन चाहियो विहान र बेलुकि? राति र दिउँसो भए भैहाल्यो नि। प्रजातन्त्रको उज्यालो जताततै छरिएको बेला अब त विद्यार्थीले गृह कार्य पनि गर्नु पर्दैन, कसैले समाचार पनि हेर्नु पर्दैन, रेडियो पनि सुन्नु पर्दैन, कस्तो आनन्द!
प्रजातन्त्रले उज्यालो छरिदियेकै कारण नेपाल विद्युत प्राधिकरणलाई सजिलो भएको छ। विहान बेलुकि नदिएर दिउँसो घाम लागेका बेला र राति मानिसहरु सुतेका बेला विजुली बत्ती बालिदिए पुग्छ। यसै रणनीतिअनुसार त्येसले अब भोलिदेखि लागू हुनेगरी विहान र बेलुकि बत्ती निभाउने समय बढाएको छ। पहिले छयालीस घण्टा निभाउने गरेकोमा अब छपन्न घण्टा निभाउने अरे।
नदीहरुमा पानीको जलस्तर घट्न गएको कारण माग र आपूर्तिमा असन्तुलन रहेको हुँदा साविकमा हुँदैआएको विद्युत् भार कटौतीको तालिकमा हेरफेर गर्नुपरेको अरे?! नदीमा पानीको स्तर नाप्न को जाने? साँच्चै हो कि ढाटेको के थाहा? नेपालमा ''उज्यालो रात्रि'' आएपछि नेपाली जनतालाई यही मनासिब छ भने हामीले के भन्ने!
No comments:
Post a Comment